Reinsercja przyczepu ścięgna mięśnia piersiowego

Mięsień piersiowy to gruby mięsień, znajdujący się na klatce piersiowej człowieka. Jest to bardzo silny przywodziciel, rotator wewnętrzny i zginacz barku. Działa popychając ramię do przodu. Składa się z dwóch części – obojczykowej i mostkowej, nazwanych tak od miejsca przyczepu. Kończy się on na kości ramiennej. Głównym objawem zerwanego mięśnia jest odczuwany przez pacjenta ból podczas odwodzenia ramienia. Zerwanie zazwyczaj jest całkowitym oderwaniem ścięgna od kości ramiennej.

NASZE USŁUGI

Zabieg:

INFORMACJA O ZABIEGU:

● Całkowite uszkodzenie ścięgna dystalnego m. piersiowego większego:
         - nagły ból podczas urazu,
         - bolesna ruchomość kończyną górną,
         - obrzęk oraz krwiak w miejscu uszkodzenia,
         - brak wyczuwalnego fałdu pachowego przedniego,
         - deformacja klatki piersiowej podczas napinania mięśnia.
● Częściowe uszkodzenie ścięgna u aktywnych sportowo pacjentów.

Konieczna jest konsultacja z jednym z naszych lekarzy, który zbierze ogólny wywiad, oceni stan ogólny kliniczny pacjenta, wykona USG oraz zleci odpowiednie niezbędne badania - zwykle jest to rezonans magnetyczny pozwalający zaplanować szczegółowo operację i dobrać odpowiednią metodę zabiegu. Na 10 dni przed przyjęciem do Szpitala pacjent wykonuje badania laboratoryjne z krwi obwodowej (morfologia krwi obwodowej, APTT i INR, sód, potas) i badanie ogólne moczu. Należy pamiętać o aktualnych szczepieniach przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, gdyż istnieje niewielkie ryzyko transmisji wirusa podczas zabiegu operacyjnego.

Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Cięcie skórne zlokalizowane jest nad miejscem uszkodzonego ścięgna w tzw. bruździe piersiowo-naramiennej. Miejsce przyczepu na kości ramiennej zostaje zlokalizowane i odpowiednio opracowane. Następnym etapem jest odnalezienie kikuta ścięgna oraz jego uwolnienie z blizn i mobilizacja do miejsca anatomicznego przyczepu. Przy użyciu mocnych szwów ścięgno zostaje należycie obszyte. W kości ramiennej wywiercone zostają kanały przez które przeprowadza się wcześniej użyte nici i zakotwicza je przy użyciu dedykowanych guzików tytanowych.

Po zabiegu kończyna górna zostaje unieruchomiona w ortezie przywiedzeniowej na okres około 3-4 tygodni. Pacjent rozpoczyna rehabilitację pod nadzorem doświadczonego fizjoterapeuty i stopniowo zwiększa zakres ruchomości. Powrót do pełnej sprawności trwa nie krócej niż 6 miesięcy od operacji.

Zalecamy także wybór zabiegów takich jak:

... i ocal swój ruch!